تعیین ترکیب شیمیایی خوراک گلوتن ذرت و مقایسه عملکرد، قابلیت‌هضم مواد مغذی و صفات لاشه بره‌های پرواری با سطوح مختلف جایگزینی کنجاله سویا با خوراک گلوتن ذرت

چکیده: سابقه و هدف: با توجه به این که در حدود 70 تا 75 درصد (در کشورهای توسعه‌یافته در حدود 50 الی60 درصد) از کل هزینه‌های تولیدات دامی مربوط به خوراک است، یکی از راهکارهای اقتصادی تولید در زمینه استفاده از پسماند‌های حاصل از فعالیت‌های کشاورزی و صنعتی است، از جمله پس‌ماندهای صنعتی خوراک گلوتن ذرت می‌باشد که در تغذیه گاو شیری، گوسفند مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای این منظور مقایسات کمی در خصوص عملکرد، قابلیت‌هضم و صفات لاشه در بره‌های پرواری گوسفند با خوراک‌های با انرژی و پروتئین یکسان انجام گرفته است. هدف از این پژوهش، استفاده از سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت در جیره بره‌های پرواری و مقایسه عملکرد، قابلیت هضم و صفات لاشه می‌باشد. مواد و روش‌ها: این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار جیره غذایی (تیمار) شامل سطوح صفر، 33، 66 و 100 درصد خوراک گلوتن ذرت به‌صورت جایگزین با کنجاله سویا بر روی بره‌های پرواری انجام گرفت. به هر تیمار تعداد شش راس بره پرواری (تکرار) در سن سه ماهگی اختصاص داده ‌شد که به‌صورت انفرادی در قفس‌های جداگانه به‌مدت 84 روز (16 روز دوره عادت‌پذیری) نگه‌داری شدند. جیره‌ها از نظر محتوی پروتئین و انرژی برابر بودند. ماده خشک، خاکستر، فیبر خام، و چربی خام بر اساس روش AOAC (2000) ، پروتئین خام با استفاده از روش کلدال (AOAC، 2000)، NDF، ADF و بر اساس روش ون سوست (1991) تعیین گردید. یافته‌ها: بیشترین مصرف خوراک روزانه مربوط به بره‌های تغذیه شده با تیمار سطح 100 درصد خوراک گلوتن ذرت و کمترین مصرف خوراک روزانه مربوط به بره‌های تغذیه‌شده با سطح 66 درصد خوراک گلوتن ذرت بود (05/0>P ). تیمار حاوی سطح 66 درصد خوراک گلوتن ذرت بیشترین وزن بدن را نشان داد (05/0>P ). در بیشتر دوره‌های پرورش سطح 66 درصد خوراک گلوتن ذرت بیشترین افزایش وزن را نشان داد (05/0>P ). در بیشتر دوره‌های پرورش ضریب تبدیل خوراک بره‌های دریافت‌کننده تیمار سطح 66 درصد خوراک گلوتن ذرت بهبود یافت (05/0>P). قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و پروتئین در تیمار 66 درصد بیشتر و اختلاف معنی‌داری با سایر تیمارها داشت (05/0>P). قابلیت هضم دیواره سلولی بدون همی‌سلولز (ADF)، دیواره سلولی (NDF)، کربوهیدرات غیر فیبری (NFC) و قابلیت‌هضم چربی خام (EE) تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0< p). در بیشتر صفات ترکیب لاشه در بین تیمارها اختلاف معنی‌داری وجود داشت (05/0>P). تیمار سطح 66 درصد خوراک گلوتن ذرت بهترین صفات لاشه را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. میزان ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، خاکستر، چربی خام، فیبر خام، دیواره سلولی بدون همی‌سلولز و دیواره سلولی به‌ترتیب 96/87، 67/82، 66/21، 33/6، 5/3، 4/9، 55/37، 70/12 بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج ذکر شده و قیمت ارزان این محصول، استفاده از خوراک گلوتن ذرت تا سطح 66 درصد توصیه می‌گردد.